Eskiler "yorgunu yokuşa sürme" der.
Zira yolu tamamlayamaz.
Ayaklarını boşa feda,yolu da nafileye heba eder.
Yorgun insanda öyledir.
Zira kimin ne olduğunu anında tecrübe eder ve
Nafile insanlar için gözünü de sözünü de esirger.
Kimin yüreği yokuş,
Ah, Günebakan! zamandan bezmiş,
Güneş'in adımlarını sayar;
Gezginin yolculuğunun bittiği yerin,
O parlak diyarın peşinden koşar;
Genç adamlar tutkudan sararıp solar orada,
Devamını Oku
Güneş'in adımlarını sayar;
Gezginin yolculuğunun bittiği yerin,
O parlak diyarın peşinden koşar;
Genç adamlar tutkudan sararıp solar orada,



