Yorgunum Şiiri - Ahmet Avşar 2

Ansızın tutuldum yaz günü tipiye
Yorgun bacaklarım kapandı yere
Savunmasızdı, güçsüzdü vurgun yemiş yüreğim.
Sarıverdi anlamadım bir anda.
Şimdi olmaz bunu yapamazsın bana,
Hazır değilim yeni umutlara yelken açmaya,
Haydi doğrul,şimdi değil,şimdi zamanı değil.
Yeni yüreklerde doğmaya,yüreğimde yeni doğumlara.
Ama ben bilirim, asidir yüreğim.
Ne söz dinler,ne de laf.
Coşmak istediği zaman,
Çıkar bedenimden de sığmaz giremez bir daha.
Hey deli gönül,
Seni taşıyanlar yoruldu da sen yorulmadın mı,
Zaman senin zamanın değil.uslan be deli gönül.
Bir kanadın kırık zaten.
Acımazlar sana kırarlar diğer kanadını da
Kim elinden tutar o zaman,ya güvendiklerin,
Yar dediğin ırak olur,aşinalar meçhul olur.
Hey ay yüzlü prenses,
Sana bir hediyem var,
Bir kanadı kırık,kalp.
Ben gidiyorum sana emanet.
Ya tamir et yada bas ayaklarınla çek git.
O kırılgandır,incitme.
Her gün bal kaymak istemez,
Bir tatlı söze kanar.
Ya her gün kandır onu,ya bırak git.
Ya gerçekten git,ya hiç gitmemek üzere gel.
Ama artık çok geç.
Artık gitmemek üzere gelsen de inanmaz sana,
O yüzden ne sen gel,ne de bu yüreği incit.