Kaybettiklermiz Şiiri - Ahmet Avşar 2

Çocukken bilyelerimizi kaybettik
Oyuncak arabamızı da kaybettiğimiz oldu
Biraz büyüdük çocukluğumuzu kaybettik
Sokakta oynadığımız günlerimizi kaybettik
Artık liseli olduk oyunları bir bir unuttuk
Aklımızda sınavlar, aklımızda gelecek korkusu
Gelmesini ne kadar çok beklediğimiz 18 yaşımızı kaybettik
Lisede deli gibi sevdiğim kızın elini tuttuğum,
Gözlerine baktığımda içinde kaybolduğum günleri kaybettik.
Üniversiteye gitmek için çırpındığımız günlerin,
Bir kalemde gelip geçmesini, hayata atıldığımız günü kaybettik.
Aşkla sevgiyle dolu yüreğimizi kaybettik para kazanmak uğruna,
Ama ilk maaşımızı aldığımız gündeki sevincimizi de kaybettik.
Evlendiğimiz günü, gerdek gecemizi kaybettiğimiz yıllar oldu.
Bebeğimizin doğduğu günü, ilk gülüşünü gördüğümüz anı,
İlk baba dediği zaman da ellerimizden kaydı gitti.
Daha çok çalışmamız gerektiğini düşünüp sabahladık
Sonra ne mi oldu, ne olacak sağlığımızı kaybettik
Abi dediğimiz yıllar gitti de abi olduğumuz yıllarda geçeli çok olmuş,
Abiliğide kaybedip amca olduğumuz yılları kaybetmekte çok yakın.
Kaybettiklerimiz sadece bunlar da değil,
Büyüdükçe sevdiklerimizi kaybettik, bizi sevenleri kaybettik.
Annemizi babamızı dedemizi ninemizi amcamızı
Birer birer kaybettik,
ama bunları kaybettiğimizde duyduğumuz acılarımızıda kaybettik
kısacası biz dünyaya geldiğimiz an kaybettik.