YORGUN SAAT
Hüzünlü bir gecenin yorgun saatleriydi.
Kapıyı çarpıp gittin!
Düşündüm her şeyin bittiğini.
Biliyordum hırpalandığını, kırıldığını.
Kırılıyordum ben de.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
