Ve ben en çok senli gecelerde sayıkladım ismini,
İçimde saklı kalan yalnızlığın yankısı,
Her hatırada seninle yüzleşmeye mecbur kaldım,
Sessiz bir çığlık, içime işleyen, kalbime gömülen bir anı oldu mazi.
Oysaki ben, her adımda senden biraz daha koparken,
Sana varan yolların karanlığında kayboldum.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta