Ayrılık vakti geldi de geçti bile. Bir umut vardır diye hep zorladım kendimi bu zamana kadar. Sen benden gideli çok oldu ama ben hala arkandan el sallıyorum. Gidişin bir o kadar sessiz ama bir o kadar da acımasızdı.
Beni haklı görmeni istedim aslında. Kendini suçlu bilecektin beni ise haklı. Vicdanımı rahatlatacaktım ama olmadı.
Ben yaralı kaldım sen ise…
Sen mutlusundur. Onca geçirdiğimiz zamanı geride bırakıp gidebilmeyi başardın. Ama ben hala aynı yerde kala kaldım. Senden sonra ne bir adım ileri nede bir adım geri gidebiliyorum.
Gönlümün maviliği gitmesin gökyüzünden
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Devamını Oku
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta