Trenle geçiyorken boz tarlalar arasından
Sıska al bir atın sırtından
Cılız uzun bir kol uzandı aniden
Uzanan elde bir demet vardı.
Bu demette MEHMET,bir gerçeği haykırıyor gibiydi
Tanık gösteriyordu çabasına
Emeğini gururunu taşıyordu yücelerde
I
Bekle beni küçüğüm
umudu karartmadan
sevinci yitirmeden bekle
döneceğim bir gün elbet
bekle beni
Devamını Oku
Bekle beni küçüğüm
umudu karartmadan
sevinci yitirmeden bekle
döneceğim bir gün elbet
bekle beni
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta