Yolculuk Şiiri - Müzeyyen Önder

Yapraktaki hışırtı,beklediğin haber
Her duyduğun ses gönüle değer
Yüreğindeki kıpırtı onu bekler
Bir iz, bir eski eser aldığın duyumda.

Zamanı beklediğin suskun köşende
Rüzgârın yükü vurur pencerene
İki tahta iki kamış elinde
Can veren damar insanın keşfinde.

Gönül bir kapıdır tokmak arar ya
Vurdukça yankısı han kapısında
Tufandan kaçma rastlama tarumara
Her yara iyileşir sonsuz dua da.

İşte o bahar ki gözle görünmez,
Yapraktaki çizgiyle ölçülmez.
İnsanın özü, lafla bilinmez
Ancak hissedilir, sesli söylenmez.