Yolcu Şiiri - Sezen Dincel

Durma sakın! Diyorum yolcuya
Yürümene bak
Ne geçmişine takıl
Ne de yolun taşlarına
Yol uzun mu yoksa kısa mı
Tozlu mu yahut çamurlu mu
Taşlı mı ya da tümsekli mi
Senin için bilinmez…
Sen yalnız ilerlemene bak
Sadece durma sakın!

Yolcu diyor; ilerlemek zor
Öyle bir yorgunluk sinmiş ki üzerime
Şehir kalabalık, başım kalabalık,
Kargaşa almış başını gidiyor
Adımlarımı atmak zorlaşıyor adeta
Üzerimde ağır bir yük; his kırıntıları
Kin, sevgi, nefret, tutku, derin düşünceler
Hepsinin kokusu bir bir üzerimde
Sinimi söylemeye ne hacet, bildiğim;
İlerlemek zor, ben yorgunum…

Hayır, durma sakın! Diyorum yolcuya
Durmak sana yakışmaz
Şimdi senin gibi niceleri bırakacak yollarını
Geriye yine senler! Kalacak
Durmak kolay, yürümek zor
Yoksa zoru başaramıyor mu yüreğin
Başaramıyor diyemezsin, sakın!
Şimdiye nasıl geldin sanıyorsun
Yo… Durmak sana yakışmaz…

Yolcu diyor anladım ki sen haklısın
Tamam söz! İlerleyeceğim
Kalbim durana kadar
Nefesim kesilene kadar
Ruhumu hissetmeyene kadar yürüyeceğim
Adımlarım daha büyük olacak, olmalı!
Daha hızlı çarpacak yüreğim, çarpmalı!
Adım yolcuysa yerim yollardır
Durmak yolcuya yakışmaz
Yolcu durmaz duramaz
Yol süsü olmak bana göre değil
Durmak taşların işidir, benim değil.