Neredesin...
Yedi koca tepeli şehirde kayboldun...
Yittin.
Sessizliğe büründün...
Ne bir iz bıraktın nede bir işaret.
Her zaman yaptığın gibi ansızın çekip gittin.
Bir gün bana uğramayı unutma,
işlevini bilmediğin,
göğsünün altında kan pompası sandığın,
o et parçası yüreğin bende kalmış...
Kimseye borçlu kalmayı sevmem yabancı...
Kayıt Tarihi : 20.5.2010 21:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!