Yolcu Şiiri - Çetin Köse

Oturmuş köşeye ağlıyor yolcu
Hasretlik burnunda tütüyor burcu
Dertlerini anlat dedim ağladı
O kara gözleri sitem bağladı

Dedi ne diyeyim yaşım otuzbeş
Yıllarca aradım kendime bir eş
Vefasızın biri çıktı karşıma
Bu kara sevdayı saldı başıma

İlk günlerde birçok derdi unuttum
Ey vefasız benim için umuttun
Boş bir tekne gibi sallanıp durdum
Bu aşk hançerini kalbime vurdum

Onu arıyorum şimdi arkadaş
Bu gurbet ellerde ben yavaş yavaş
Onu bir an görsem mutlu olurum
Eğer bulamazsam ben kahrolurum

Onu dinlerken ben dalıp gitmişim
Mazimi düşünüp sitem etmişim
Dertlerimiz ortak haydi kalk yolcu
Yarimiz bulacak ancak bir FALCI