Ve daha bir harlanmaktaydı hasret yangını
Biçare sözlerim sukuta ermişken
Ellerim özlemle kalemimi tutarken
Bismillah deyipte yola çıkarken
Bir damla gözyaşı bıraksam kağıda
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
güzel şiirin için kutlarım kardeş
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta