Gider her gün coşkusuz akşama dönmek için.
Aynı yol aynı düzen değişmez her mevsim.
Beni yıldıran soğuklar çocukluktan hatıram.
Gelip geçiyor denizden kalma tuzlu bakışlılar.
Bin yolculuk içinde, birde başka yolculuklar.
Ayrı yönlere giden, aynı yol içinde kaldı insan.
Yavaş yavaş değişince fark edilmez alışılır.
Beni bu güzel havalar mahvetti,
Böyle havada istifa ettim
Evkaftaki memuriyetimden.
Tütüne böyle havada alıştım,
Böyle havada aşık oldum.
Eve ekmekle tuz götürmeyi;
Devamını Oku
Böyle havada istifa ettim
Evkaftaki memuriyetimden.
Tütüne böyle havada alıştım,
Böyle havada aşık oldum.
Eve ekmekle tuz götürmeyi;



avcının sağ manipülasyonu,
karacanın gözlerinin nemli tortusu,
büyülü su, fakat;
düşe kalka katedilen yolların,
hangisine pay düşmemiştir,
o en yakın vuslattan…,
bir zahter tanesi kadar külfet olsaydı keşke;
kara kışta buza kesen dipsizlikten çıkış,
siy/ah doruklarını aşmak kaf dağının,
ve hazza kölelikten azad oluş,
ah;
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta