Üzüldüğünü anladığı halde aynı davranışını tekrarlayan insan seni değil, seni üzmeyi seviyordur. Böyle birine gönül vermek yerine yol ver gitsin. Unutma ki; birincide kalbini kıran ikincide paramparça eder.
Dedi: düş içime sır olsun müsveddeler.
Uçsun bir dem! uçsun buzdan kalbimde.
Hangi yitik güzden kalmış bu yaprak
Bu bahnamede şal.. inmez üstümüzden
Devamını Oku
Uçsun bir dem! uçsun buzdan kalbimde.
Hangi yitik güzden kalmış bu yaprak
Bu bahnamede şal.. inmez üstümüzden
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta