Giden sene başka otlar üzerinde esiyordu hayat
Başka insanlarla konuşuyor dertleşiyor üzülüyor ya da seviniyordu dünya
Seslendiği her yankıda herkes bir başka insan, her yangınlık bir başka kıvılcım..
Ahdini bileneydi uğur böceklerinin parmak uçlarından sonrasına yol ile revan olduğu.
Her perdede başka bir sazdı uğurlandığı eşiklerde ağırlanan gel git
Henüz haziran olmuş çocukluk med cezirlerindesin işte, dünden ziyade ertesinde devresi günün
Bir ufuk çizgisi alacakaranlığı, bir yaz bağ bahçesi, ufuk çizgisi
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta