Mesafeler hiç bitmedi aramızda uzak diyarların insanları olduğumuz kadar ayrı dünyaların insanlarıydık,
Hatalı duygularla sevmiştik, üstelik duvarlar ördük aramızda farkına varmadık,
Yol ayrımı yaklaşıyordu da tutunuyorduk hayallere teslim olmadık,
Hayat ırmağının akışına takat yetmedi,
Ayrıldı ellerimiz, göründü kapımızda ayrılık,
Güneş battı bir akşam üstü Nemrut eteklerinde,
Her insan döner sonunda tek kişilik gönül evine,
Haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Devamını Oku
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta