İki ürkek, kırılgan insandı onlar.
Bir yolun ağzında buluştular.
Çıplak bedenlerinde geçmişin yara izleri,
Çuvaldan bir örtüye sarındılar.
Ve baktılar birbirlerine,
Baktılar ürkerek kırılmaktan.
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
