Göle düşen vakitsiz akşam,
bekleyişin uzuyor ahtapot kolları.
Dalgın gövdemi vursam yollara
tuzaklarından kurtulamam kuytu ormanın.
Rüzgarın kulağıma fısıldadığı yolculuk;
senden çıkmalı yola, çocuk!
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Tenimi titretir rüzgar
kendime yürürüm!
Kendine yürümek acıtsa da güzeldir. Büyütür insanı ve en güçsüz olduğunu anladığında
en güçlü olana sığınmak için bir motivasyon da bulabilir.Selamlar saygılar
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta