Yolun başındayım...
Belki geç geldim, belki erken...
Bu ıssızlık içimden...
Yollar...
Kalabalık, sakin, geniş, dar...
Patikadan asfalta kadar...
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
yaşam yolu bu , bir zamanlar başındaydık , şimdi kimbilir neresindeyiz??
tebrikler Murat kardeşime..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta