Şimdi sen yoksun ya
ısrar ediyorum kendime!
Hani, gölgelerin güneşe şahitliği gibi
yokluğun bu mahzenlerinde,
terkedilmiş halimi süzüyorsun ya!
Biliyorum başka topraklara güldüğünü.
Yedi renge hayat verip;
Yüzlerce soğuk namlu üzerime çevrildi,
Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,
Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.
Üşüştü birer birer çakallar üzerime,
Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.
Devamını Oku
Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,
Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.
Üşüştü birer birer çakallar üzerime,
Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.
YOKLUĞUNDA BİLE SEVEBİLMEK....
ne güzeldi..tebrikler değerli şairimiz...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta