Gidişine paralel hayatı yoksun yaşıyorum,ne bir fincan mutluluğum nede bir kuru ekmegim var.
Yüreğimde taş kaynatıyorum içten içe besleniyor acılarım dumanı tütmüyor sobamın üşüyor yarınlarım ve en kötüsü ne biliyormusun?
Yoksunlugunun yardım alma gibi şansı yok...
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta