Gün ağrıyla doğdu başımda bu sabah
Kahvenin tadı zehir, sesim yoksun, sen yoksun
Yetmez gibi
Gecesi zor geçmiş belli
Pencereme dayamış hüznünü İstanbul
Katıla katıla ağlıyor, susturamıyorum
Ufkumda mavi var biraz
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
