Sensizliğe beni alıştı sanma!
Bu gün boynu bükük, mahzun bıraktın
Çalar diye kapı bekledim amma
Sevdiğim kendinden yoksun bıraktın
Laf anlamaz tavrın yetti başıma
Zehir katma artık tatlı aşıma
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Karacaoğlan mı okudum yoksa 21.yüzyılın genç bir yüreğini mi? Okadar haz verdi ki dönüp dönüp bir daha okudum.Bu kalem duygu ile ozanlığı bütünleştirip güzel eserler sunuyor.Yarenin ırağında hasretin süzgecinden özlemi ve sitemi birlikte süzmenin ustalığı bu işte.Yaşı genç ama şiir yüreği olgunluğu yakalamıuş can kardeşime tebrik selam ve sevgiler gönderiyorum.kalemin kavi bahtın ak tahtın yüce olsun İsa can.
Güzel, vezinli dizeler,
Kutluyorum.
En son omuzlara alınmış gördüm
Ucundan tutmaya sıraya girdim
Yalnızlığı görüp ben de büründüm
Yoksun bırakıyor çekip gidenler.
.........
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta