Unutulmakmıydı yaralayan, yoksa unutmaya çalışmakmıydı...
Sensiz sabahlarmıydı yaşanmaz,
Yoksa yaşanılacak günlerin sensizliğimiydi buran içimi...
Düşünemediğim kadar yokken hayatımda, seslenemediğim kadar uzak,
Bir asır bile sürseydi beklenen değerdi oysa,
Belki bir gülümsemelik vuslat.
Uçmayan kuşlar şimdi penceremde,
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
