Kömür karası bir güne uyandı yine düşlerim,
Ve başucumda mahpus,
Hiçliğine emanet özlemin...
Alıyorum veriyorum sabaha dek içimde seni,
En ücra köşelerde saklıyorum kalbini,
Neden sonra umuda açıyorum gözlerimi,
Yeni doğmuş bir bebek misali,
Gitmek. Bir hançeri inceltip
Okyanusa daldırmak isteği
Ya da düşebilmek atlasların
Dışına ki ey kalbim
Yalnızsın bu yolculukta da
Devamını Oku
Okyanusa daldırmak isteği
Ya da düşebilmek atlasların
Dışına ki ey kalbim
Yalnızsın bu yolculukta da
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta