Fırtınalı bir gecenin öyküsüydü
Zehirli sarmaşıklar sarmıştı dört bir yanımızı
Rüzgar sinsi yüzüyle okşuyordu tenimizi
Bizi ise aldırmadan sevişiyorduk kaderimizle
Her yeni cümlende ayrılık beliriyordu
Darma dağınıktık,toparlanamıyorduk
Sonra
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta