Yoksulum Ama Şiiri - Bekir Dalkıç

Yoksulum ama yiyebiliyorum ekmek.
Ete ne gerek?
Seviyorum dostlarımı kalpten ben.
Ve açıyorum tek tek.
Söylüyorum hissederek.
Öyle güzel ki sevmek.

Yoksulum ama çok şükür hala sağım.
Ve var başımı sokacak bir evim, yatağım.
Seviyorum bir güzeli aşk ile, (O bilmese bile).
Gözlerimin yaşını silmese bile.
Öyle güzel ki sevmek

Yoksulum ama yürüyorum başım dik.
Gelsinler de arasınlar üstümü didik didik.
Ve yazıyorum şiirlerimi vererek emek.
Hani derler ya;
"Atıyorsa kalp umut vardır demek" biliyorum.
Öyle güzel ki sevmek.

Yoksulum ama anlıyorum halden.
Dinlerim kaçmam hüsnühalden.
Ve siyah olsun, beyaz olsun derilerin rengi,
Yakalarız uğraşırsak elbet, birlikte belki bir ahengi.
Sarılalım hep beraber kuşkusuz.
Öyle güzel ki sevmek.

Yoksulum ama gülümsüyorum şimdi.
Açtım kollarımı, söylüyorum bakın açık açık.
Varsa hakkım helal ettim herkese.
Lütfen siz de helal edin artık.
Öyle güzel ki sevmek.

Yoksulum ama işte üç günlük ömür de.
Bir şiir yazıyorsun ve nihatinde bitiyor elindeki kömür de.
Gelenler gidenleri sevgi ile yad etsin.
Sevgi ekenler umarım ki bolca huzur hasad etsin.
Ve ayrılırım ben de bir gün bu yaşanası dünyadan.
Kalanlar da açsın defterlerini, kendi inayetlerini hesab etsin.
Öyle güzel ki sevmek.