YOKSULLUK SÖZ DİNLEMİYOR
Aklıma gelince çocukluğum,
İçimi derin bir sızı kaplar…
Omuzlarıma binen bir yüktü yoksulluğum,
Masallarda kaldı tozlu raflar…
Fakirlik ayıp mıydı? O Dokuz nüfusa,
Şimdi gidiyorsun, git
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
Devamını Oku
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
Aklıma gelince çocukluğum,
İçimi derin bir sızı kaplar…
Omuzlarıma binen bir yüktü yoksulluğum,
Masallarda kaldı tozlu raflar…
Fakirlik ayıp mıydı? O Dokuz nüfusa,
Babam yatalak, anam bir o kadar hasta,
Yok saydım çocukluğumu yok saydım…
Gakkomuş,can dostum hepimiz o yoksulluk yıllarını yaşadık.Karalastikle okula gittiğimiz,yamalı pantolon giydiğimiz,çökelik ekmek yediğimiz yılları unutmadık.Bana nostalji yaşattın çocukluğuma gittim,dizelerinde kayboldum gitti,okumadım yaşadım.Yüreğine sağlık.Duygular bu kadar net anlatılabilirdi.Saygı-sevgi ve selamlar,Allah'a emanetsin...
onurlu ve saygın bir kişlik ,etkileyici ve güzel bir şiir.saygılarımla
Balık yemeyi değil, balık tutmayı öğret diyorsun...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta