Taşların arasından
Toprak kokusu yükselen.
Çocukların çıplak ayak sesleri
Yırtıyor sessizliği.
Duvarlar döküktür,
Eğiktir kapılar.
Ama umut her yerde
Direnir paslı menteşelerde.
Bir dilim ekmektir
İki kişiye yeten.
Elden ele dolaşan.
Bir bardak çaydır.
Oyuncak yoktur asla,
Bir arabaya dönüşür bu sokakta
Teneke kutular.
Fakirliğe inat çocukça kahkahalar.
Yoksulluk ağırdır
Ama sımsıcaktır sokaklar.
Çünkü paylaşılır burada
Ekmek de su da,
Çay da yaşam da.
Tükenmez umutlar.
Kayıt Tarihi : 2.9.2025 17:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!