Hüzünlü bir roman da rastladım oysa
Kalemi tutuşunca insanın başlarmış hikayesi
Kor bir alev gibi savururken satırlar seni sayfalarca
Sen kendini bulduğuna mı üzülürsün bir roman yaprağında
Yoksa sen sayfalar içinde kaybolan Esamenin katili misin
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta