Zaman sadece bir an, bir küçük nida yükseliyor sokaklardan
Sokaklar uyuyor kaldırımlar yorgun, bulutlar yine aynı siyahlıkta
Ağlıyor hanımeli, kahkahayla gülüyor kaktüs çiçeği
Kararmış korkaklıklar, cesaret köprü üstünde intihar peşinde
Ben mi yükleniyorum bu kadar görüntüyü yoksa hayat mı yüklüyor omzuma
Bilmiyorum…
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
