Bir deli yel esti dün gece,
Savurdu ömrümü hece hece dünyanın heryerine...
Meçhul bir yalnızlığa kapıldı gönlüm,
Yokluğunun peşinden giderken belki bin kere öldüm...
Sorma artık halin nedir diye,
Dilim cevap vermez ki zaten suallerine,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta