Pencere önünün pervasız kuşları
Arkalarında Ankara’nın simsiyah buğulu çığlığı
Ve gönül hüzün çiçekleri dermeye hazır..
Bir martının kırmızı bakışlarında,
Esmeyi unutmuş rüzgârların,
Unuttuğum uğultusu kulaklarımda..
Ardına bakmadan bırakıp gittiğin kasabalar
ilk baxışda vuruldum,
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Devamını Oku
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
devam!!!
10! Bravo! Yüreğine sağlık...
Saygılarımla
İbrahim Tolga Özsoy
nasıl yani ? bir insan bir insanı bu kadar sever mi? Sever mi ki böyle gün saysın ardından.. ?
yüreğine sağlık yakamoz..
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta