Yokluğunun,hasreti,
Bir bıçak gibi,
Delik,deşik ediyor,
Yüreğimin duvarlarını.
Yokluğunun,ateşi,
Hiç sönmeyen,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
ölürüm ben size yokluğu yaşıyan bilir yok olan canınız için ağlarım ama bilirimki yok olmadı sizi bilir izler bu yüzden onun için güçlü olmalısınız gönülden sevgiler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta