Yokluğun Şiiri - Berkut Bahar

ne bu sıkıntı ne bu yalnızlık böyle
tadı tuzu senmiydin bu şehrin söyle
avutamadım kendimi hiç bir şeyle
boşlukta yaşamak gibiymiş yokluğun

uğurlamaya gelmedim veda etmeyi sevmem
gücenmişsin, kırılmışsın ben buna dayanamam
affetmezsen beni buralarda sefil olurum
savaşta esaret gibiymiş yokluğun

gözden uzak olan gönülden uzak olur derler
seni bilmem ama benim gönlüm illede sen der
kısada olsa ayrılık özledim seni yeter
toprağa gömülmek gibiymiş yokluğun