Bugün sensizliğin bin dört yüz elli üçüncü günü ve hala unutamıyorum,
O bembeyaz kefenle önümden geçişini,
Toprağa ansızın girişini...
Unutamıyorum.
Burnunun direği sızlar mı insanin,
Sızlarmış.
Bana dünya ' yı sorma sakın...!
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Devamını Oku
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta