Yokluğun;
bıçak yarasıdır,
derin ve çaresiz..
Yokluğun;
ölümdür,
soğuk ve sessiz....
Yüz yıl oldu yüzünü görmeyeli,
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
Devamını Oku
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
,,Yokluğun yokluğun ta kendisidir ..kimsesiz...buda nyokluk çeken şaire benden olsun tebrikler
,,Yokluğun yokluğun ta kendisidir ..kimsesiz...buda nyokluk çeken şaire benden olsun tebrikler
,,Yokluğun yokluğun ta kendisidir ..kimsesiz...buda nyokluk çeken şaire benden olsun tebrikler
kısa ve etkili...
tebrikler..
yorum şiirden daha güzel olmuş :) kutlarım yine de......
Çok yoğun bir kasvet var şiirde.../
İnsanı elbiselerinin içine gömdükçe gömen ve onun şiirin içine girmesini öteleyen.../
Şiiri okuduğumda aklıma gelen ilk şey: ''eğer birisini bekliyorsan pek çok şeyi göremezsin'' oldu...
Belki de şiiri aracı kılıp, şairi ile de bir empati kurup, kendimi rahatlatmak istediğimdendir böyle düşünmem.../ Bir refleks gibi...
Bilmiyorum.../
Şu an için ne yazabilirim şiire, onu da bilmiyorum...
Belki de insanın en güçlü olduğu zamanda, en güçsüz yanını ortaya koymasıdır bu şiir.../ Ki umarım öyle olsun ...
En iyisi sözü uzatmadan William Shakespeare'e bırakmak...
Benim söylemek isteyip de acemi tarafıma takılan söyleyemediklerimi o söylesin...
''Bazen yıldızları süpürürsün, farkında olmadan; güneş kucağındadır, bilemezsin.../
Bir çocuk gözlerine bakar, arkan dönüktür; ciğerinde kuruludur orkestra, duymazsın.../
Koca bir sevdadır yaşamakta olduğun, anlamazsın.../
Uçar gider, koşsan da tutamazsın!..''
Bu şiir ile ilgili 16 tane yorum bulunmakta