-Yaz günü Ağustos’ta
Üşüyorum yok’luğumla
Yaralı bir küskün müyüm
Bir eski yabancı mı yoksa
Şu eskitilmiş İstanbul’da-
(Akşam / üzgünüm)
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.


