Saat gece yarısı.
Herkes derin bir bir uykuda.
Her taraf karanlık ve ıssız.
Bir ben uyanığım, bir de yanan soba.
Yanan odunların ışığı tavana yansıyor.
Tavandaki ışıklar koşar gibi hiç durmadan hareket ediyor.
Bu hareketler odunların ateşten kaçışını mı,
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta