Biraz ötede kendi sesinde boğulurken deniz,
ben hala ayak seslerinin peşindeyim..
Oysa,hissediyorum avuçlarımda ki sevda kırıntılarını
yüreğimde ki aşk ateşini,
canımı acıtan varlığını..
İçimde tamamen yok olmadan gidemezsin yar
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Şiirinizin içeriği ve anlatımı çok hoş.Beğenerek okudum tam puan kutluyorum.Yok et kendini.değerlibir davetiye gibi geldibana.Düşündürüyor elbette. teşekkür ederim. Esen kalınız.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta