Yok 3 Şiiri - Nuri Cumhur Özkaya

Sadece aklıma geldi
Görmedikleri varlığa inanan insanlar
Neden inanmaz yanındaki kardeşinin
yarinin
arkadaşının
Dokunabildiği tüm yaratılmışların sevgisine.
Bizim için başladı bu zaman bizim için sonu bulacak kayıp surun sesi
İnandık, amenna, ama neden unuttuk yanımızdakini
Neden nefes vermedik yüreğimizdeki sevgiye,
Neden boğduk onu ‘ölürüm de söylemem’ diyerek
Neden ses vermedik dilimizdeki ‘yapma’ diye isyana da küfretmeyi seçtik, belirsiz
Köreldi gözlerimiz hiçbir ifadesi yırtmıyor, deşmiyor, acıtmıyor korkakları
Biz korkuyoruz ama O’ndan değil, örülmüş bilincimizin yanılmasından
O’ndan korksaydık görürdük karanlıktaki kardeşimizi, yarimizi, arkadaşımızı

İnanmalı insan, adını değiştirerek dünyanın
Her sabah yeniden geldiğimiz
Başka daha başka bir gezegen
Yarın yaşanmayacak bugün olanlar
Yarın yaşanmayacak bugün olanlar hiçbir uzayda
Dünya dönmüyor çünkü, dünya ilerliyor
Şimdi
Hayır şimdi
O da geçti şimdi diyorum yakalasana beni
Sev yanındakini.