geçen zaman kuşkonmaz bir dala çevirirken üzgün bedenimi
ve ruhum kendi küllerini savururken derin ve sessiz dağ kenarlarından
umudum sonbahar yaprakları ile kaybolurken toprak altında
güneşim benden saklanırken gece mavisinde
buz kesmiş yüreğim koparken kendi adasından
yalnızlığım bile beni terkederken
bu yağmur kaplı kentte
Alsancak garı'na devrildiler
Gece garın saati bela çiçeği
Hiçbir şeyin farkında değildiler
Kalleş bir titreme aldı erkeği
Elleri yırtılmıştı kelepçeliydiler
Çantasını karısı taşıyordu
Devamını Oku
Gece garın saati bela çiçeği
Hiçbir şeyin farkında değildiler
Kalleş bir titreme aldı erkeği
Elleri yırtılmıştı kelepçeliydiler
Çantasını karısı taşıyordu
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta