Bir cuma sabahi geciyordum pencerenizin onunden
Kor bir adamin attigi adimdan daha yavas ve oylece derinden
Yavasca dogrulttum basimi hic egmedigim onumden
Zifiri karanlik dunyama gunes gibi actigin pencerene
Belki bir mum isigi kadar bir parlik dogar diye yeniden.
Oylece baka kaldim bir kac zaman ve yine karanlik ine husran.
Artik arkadas oldugum o aci ile kalbim toka yapti yeniden
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta