Kesik parmaklar tutuyor kurşundan kalemi
Ve yazıyor, yalın ayaklarla kaltroplar ekilmiş bir tarlada yürüyen,
Sırtında omuzlarını parçalayan hayatın yükü,
Namutenahi kederi taşıyan birini yazıyor kesik parmaklar.
Kasvetle yoğrulmuş bu dünyaya inat,
Omuzlarında bacaklarını titreten yüküne inat hâlâ ayakta.
Zifiri karanlığını aydınlatan şey, keşke...
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta