ışığın karanlık hırka giydiği odalarda
yalnızlığıyla yarenlik eden bir adam
gönül aynasına tutarak yüzünü
ve kristalleşmiş çivileri avuçlarından sökerek
odanın duvarlarına şunları kazıdı
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
anlıyorum desem..bildiğimi bileceksin..:)
Sevgilerimle..
Belki bir gün; biri veya birileri anlar, kimbilir!...
Kutluyorum bu güzel dizi için...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta