Yitik Gemi Şiiri - Kuzguni Siyah

Bu akşam durgunuz kaptan
Söyleyeceklerimizi söyledik
Yüreğimizde vebal
Üzerimizde ağırlık
Bu akşam sessiz olsun herkes
Bu gemi yitiriyor yolunu
Bu gemi sanki batık
Yollara dargınız kaptan
Bizi sevdiklerimizden ayıran
Döne döne bir uçta ayrılan
Sonra tekrar birleşen
Bir anlamı olmayan
Sevdiklerimizi ardımızda bırakan
Yollara dargınız kaptan
Otur bir sigara yak
Çay demlendi bir bardak kap
Dalgalar inlerken vahşi ve kafiyeli
Sen otur biraz keyfine bak
Bu gemi elbet ulaşır hedefine
Senden benden aklı yerinde
Kayıplarla geçen bir ömrün ardından
Bu deniz yorgun
Sığınılacak kalmadı liman
“Yaşamın anlamı ne? Niye çektik bunca acıyı”
Kaptan sigarasından bir nefes aldı
Sonsuz okyanusa şöyle bir baktı
Yalvarırım dostum
“Sorma böyle sorular üzgün ve mahzun
Gidiyoruz işte dünyanın sonuna
Uğraştım ömrüm boyunca bu sorularla
Ulaşmak için değil
Bir cevap bulamamaya
Üçümüz kaybettik
Bir şans verildi değerlendiremedik
Yaşam boyu acı ve inilti
Eksin olmadı kaderimizin ağzından
Dinle bakalım neyi anlatır bu kara okyanus
Son yolculuk bu ne dönüş var geri
Nede limanda bekleyen bir dostumuz”
Suskunluk dünyanın sonuna doğru giderken
Başımız önde cenaze gibi bir gemiyle
Albatroslar suskun
Sadece uçuyorlar
Acının kederin esiri olmuşlar
Tıpkı bizler gibi
Gidiyorduk…
Dönmemeye
Ve asla bir söz söylemeden
Yuvarlandı koca gemi
Dünyanın sonunda ki şelaleye

Yusuf GÜRKAN- 2014