Yitik Düşler Garı Şiiri - Mine Yılmaz Se ...

Yitik düşler garı burası,
Bileti çoktan kesilmiş sevdalar diyarına gider bütün trenler.
Olmamışlıklar,
Hüzünler biletle birlikte verilir yolculara.
Makinisti tek yolcusu olan trenler bunlar,
Hızla kaçışmaya çalışırlar bu gara yolu düşenler,
Öyle gudubet,
Öyle vicdansız,
Öyle soğuk bir gar...
Bütün herşeyi çırılçıplak gördüğün,
Gözlerin bir daha açılmak istenmediği,
Acıların beka kaldığı gar işte burası.
Yok öyle kolay değil.
Ne bekleyene,
Ne gidene,
Nasıl bir düdüktür o bilemezsin!
Nasıl güçlü bir ses ki
Bir tek senin duyduğun...

Yitik düşler garı burası,
Kim nereden yaralıysa onun hüznü toplaşır valizine.
Git derler şimdi işimiz bitti,
Git durma,
Arkana bakma.
Bakarsan senin yüzüne bakabilecek kimse yoktur garda.
Raylar birbirine geçmiş yılan gibi uzar,
Çakıllar serpilir arasına
Sesi alır seni senden...
Uzaklaştıkça yakınlaşırsın,
Yakınlaştıkça uzaklaşırsın.
Sesler beyninle kalbin arasında gider gelir.

Yitik düşler garı burası,
Yolu düşmeyen yok ona göre!
Özellikle birinin yolunu düşüren oradan çıkamıyor,
Saplanıp kalıyor...
Âmennâlar havada uçuşsa da
Yok öyle yağma.
Bileti kesen seni de bu gara getirmesini bilir.
Şimdi eyvallah,
Bütün kâr kaldı sananlara.