Yırtık Duygular Şiiri - Ahmet Öztek

Ne geceler de bir ay ışığı yoklar beni.
Ne de elin değer, usulca yaralı sevdama.
Zaman hep aleyhimde çevirir dümeni.
Yalnızlığı ekerim, biçmesem de koca deryama.

Yıkılası sedef, gelme artık kırık kapıma.
Düşsem de ne olur, uğrunda alem diline.
Ben çareyi tırnağımla yazdım, her anıma.
Yalan sayfaların mumu mu kaldı ki eline.

Solan çiçekler, benim kapımda yeşerse.
Ben durağımda beklemezdim, gelmeyen selamı.
Ocağımda buğulu gecelerimin dumanı pişerse
Irak ederim, sana gülen iki satır kelamı.

Yırtık duygular, içimde boş yere direnir.
Sessizliğe inat, sinekler kapımda saz çalar.
Sen gelme bana, bu gönül sensizde eğlenir.
Bil ki, eceli gelmeden de son uykusuna dalar.

Yırtık Duygular / 3 Ekim 2002