eylül çocuğuyum ben yağmurların alıp götürdüğü
ve kimsenin görmediği izbelere bıraktığı çocuk
tek renkli abaküstü yüzümdeki sokak lekesi
büyümeye hiç zamanım olmadı kundaksız sabahlarda
yağmur yağıyordu muhtemelen doğduğumda
göbek bağımdan başladım yırtılmaya ve kaybolmaya
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm