Yine yeni bir gün

Yine yeni bir gün! Sıradanlaşmadı mı artık bu fiiliyat? Her gece belirli bir saatte uyumak, her sabah belirsiz bir saatte, belirsiz yaşantılara uyanmak.. İstisnadır farklılık olsun diye kahve içerek uyanmaya çalışmam. İstisnadır, bir gidenin adını ağzıma almadan uyanmam. İstisnadır, kabusla karışık güzel rüyalar görmeden uyanıp afallamam.

*
Yine yeni bir gün! Üst komşumuzun çocukları yine top koşturuyorlar evde. Nalan teyze yine halılarını silkiyor üzerimize üzerimize. Eminim ki Hasan amca yine sımsıcak ekmekleri sırayla dizmiştir vitrine.

*
Yine yeni bir gün! Yine uyanır uyanmaz yaptıklarımdan olan ktünün asma bahçelerini hangi saat diliminde aşındıracağım gerçeği. Bir üç, üç beş, belkide on yedi yirmi bir...Tutarsız! Kütüphane raflarını tozlandırmış ders kitapları, her sınıf kapısından girişte umutlarını kapı ardında bırakan ders hocaları, gözü o kapının ardındaki umutları gözleyip alay eden sınıf öğrencileri...

*
Yine yeni bir gün! Harcadığımız her nefesin nöbetini tutan yiğitler var ötede. Bu gün durgunlar, bugün yastalar, bugün belki de kızıyorlar eli kolu bağlı duran milletine.

*
Yine yeni bir gün! Yine yaşıyoruz, yine şükrediyoruz halimize, yine umutlarımızı yükledik sırtımıza gidiyoruz kaderimize...
Yine yeni bir gün! yeni? yine bir gün işte! bir gün! gün? günaydın..!